‘Rouwen’ om je kinderwens? Dat klinkt voor jou misschien wel erg zwaar. Je hebt wel veel verdriet, je toekomst is onzeker, maar rouw? Vergis je niet. Je lijdt een verlies, elke maand opnieuw. Dat verlies hakt erin, het stapelt zich op, en je moet het lange tijd verdragen. Daarom spreken we van rouw.
Wat maakt rouw om een onvervulde kinderwens zo anders dan rouw bij een overlijden? Drie verschillen.
1. Een kinderwens is onzichtbaar
2. Iedereen in jouw leeftijdsgroep krijgt kinderen
3. Rouw om een kinderwens wordt anders beleefd door partners
1. Een kinderwens is onzichtbaar.
Of meer: het vurig gewenste kíndje is niet zichtbaar. Niemand kent het kindje van wie je droomt. Aan een overledene heeft iedereen zijn eigen herinneringen, daar kun je over praten. Maar er zijn geen herinneringen aan jouw niet geboren kindje. Niemand anders kent het kindje (of de kindjes) naar wie jij verlangt, zelfs de vader niet, ook hij heeft een eigen plaatje in zijn hoofd. Je ouders hebben verdriet, maar jóuw pijn, en jóuw gemis kennen ze niet. Anderen kunnen zich niet verbinden met het zo gewenste kindje. En daardoor is het lastiger om de ernst van het gemis te beseffen. Dat maakt rouwen bij een kinderwens anders en vaak eenzaam.
Bedenk een ritueel
Wat soms helpt, is als je een naam geeft aan je niet geboren kindje. Of, als je kinderloos blijft: om een ritueel te bedenken waarmee je je nooit gekomen kindje herdenkt. Zo geef je mensen een aanknopingspunt om over je kinderwens te praten, en kunnen ze iets dichterbij komen, en je meer steunen.