“Wanneer komt de tweede?”
Het is een vraag die je vast regelmatig hoort. Terwijl het helemaal niet vanzelfsprekend is dat je nogmaals zwanger wordt. Misschien lukt het niet zwanger te worden of te blijven, misschien twijfelt je partner over nog een kind.
Je bent al moeder.
Dat betekent dat je het grote geluk kent, maar (nu) ook de pijn. Je wil niet alleen een baby ‘voor jezelf’, maar ook – of zelfs boven alles – een broertje of zusje voor je eerste kind.
Je kunt niet altijd op steun rekenen.
Soms is er onbegrip voor (de sterkte van) een tweede kinderwens. Of je hebt zelf het idee dat je niet mag klagen. Dat er mensen zijn met een veel groter verdriet. Dat je dankbaar moet zijn voor jullie geluk met jullie eerste. En dat bén je ook, maar…
Sowieso was je natuurlijk helemaal niet van plan om bij een tweede kindje weer je hele leven zo in de war te laten schoppen. Je wilt genieten van deze tijd! Complex dus.
Hoe zou het zijn als je volop van je kindje geniet?
En je verdriet en zorgen bewaart voor de wandelcoaching?
Hoe overleef ik de wachtweken?
Alles is gebeurd. Je hebt op het goede moment gevreeën of er is een terugplaatsing geweest. Dan begint het grote wachten. Er is niks meer wat je kunt doen.
