Category: Verder zonder kinderen

Natuurmandala maken op Allerzielen

Locatie: de Kampina bij Boxtel

Tijd: 10.00 – 12:00

Kosten: €25

Aanmelden

Op zaterdag 2 november ga ik met een groepje de natuur in om natuurmandala’s te maken. Ga je mee?

Je maakt je eigen mandala voor een persoon die je mist.
Dit kan het kindje zijn dat je verloor tijdens je zwangerschap. Of het kindje dat nooit is gekomen. Misschien rouw je (ook) om het verlies van je vader, moeder, broer, zus, vriend of vriendin, die overleden is.

We lopen samen, maar het is je eigen proces, waarin je niets hoeft te delen. Je legt je eigen mandala, die daarna achterblijft in de natuur.

Een natuurmandala gaat uiteindelijk weer op in de natuur.
Dat vind ik het mooie eraan. Het is vergankelijk, maar blijft ook deel uitmaken van het grotere geheel. Net als de mensen die we hebben moeten loslaten.

Aanmelden

Wandelen heeft een positief effect op je concentratie én op je stemming. Zelfs na vijf minuten al.
Tijdens een wandeling is het makkelijker om te praten over moeilijkere onderwerpen. En om ook echt te voelen hoe het nu eigenlijk met je is. Je hoeft elkaar niet steeds aan te kijken. Je kijkt gewoon lekker wat om je heen en in de verte.

Tijdens de coachingswandelingen bekijken we jouw situatie.
Wat heb je nodig? Wat heeft jou geholpen in eerdere moeilijke fases van je leven? Als de situatie zich ervoor leent, koppelen we nieuwe inzichten aan wat je ziet (hoort, ruikt, voelt) in de natuur. Door zo’n metafoor blijft een positief gevoel of een voornemen bij je.

Wandelen door de natuur geeft je inzichten en brengt je op nieuwe ideeën.
Maar bovenal is praten tijdens een wandeling in de natuur heel fijn. Je hart luchten tegen een ‘vreemde’, die zonder oordeel en zonder eigen belang naar je luister.

Kennismaken? Dat kan in een wandeling van een uur. Vrijblijvend en gratis. Klik hier

Praktische informatie over wandelcoaching vind je hier.

23 september 2024

Review

“Moniek is echt mijn reddingsboei op moeilijke momenten”

Een review van een dierbare coachee.

“Toen ik voor het eerst hoorde over Monieks wandelcoaching, heeft het nog maanden geduurd voordat ik een afspraak maakte.
Ik vond het moeilijk om aan mezelf toe te geven dat ik een ‘vrouw met een onvervulde kinderwens’ was. Maar wat ben ik blij dat ik uiteindelijk wel die afspraak heb gemaakt!

Mijn eerste wandelsessie was, toen mijn vriend en ik al 15 maanden bezig waren om zwanger te worden.
Ik was mentaal uitgeput van de emotionele achtbaan waar we al ruim een jaar in zaten. Iedere maand van hoop naar verdriet en teleurstelling.

Al vanaf die eerste wandeling voelde ik me fijn en veilig bij Moniek.
Het is zo fijn om mijn verhaal met haar te delen en zo’n opluchting dat zij begrijpt waar je doorheen gaat. Ze is echt mijn reddingsboei op moeilijke momenten. Iedere keer wanneer ik haar spreek, kom ik weer terug in mijn kracht en vertrouwen.

Een van de waardevolste dingen die zij mij heeft geleerd, is de ‘cirkel van verlies’ en hoe je daarin geen stap kunt overslaan.

Worstel jij met een (nog) onvervulde kinderwens? Dan kan ik wandelcoaching met Moniek van harte aanraden. Ze is ervaringsdeskundige én heeft de juiste coachingstools om jou verder te helpen. Bovendien is ze een heel aardig en warm persoon. Ik ben heel blij dat zij op mijn pad is gekomen.”

Vicky

kennismaken?

Hoe overleef ik de wachtweken?

Alles is gebeurd. Je hebt op het goede moment gevreeën of er is een terugplaatsing geweest. Dan begint het Grote Wachten. Er is niks meer wat je kunt doen. Of wel?

Deze zeven tips helpen je om deze lastige periode goed door te komen.

Download gratis de zeven tips

Méér steun nodig? En liefst NU?
Kies hier wat je nodig hebt:

Wandelcoaching: vrijblijvende kennismaking met wandelcoaching
Hoop en Herstel: meteen je hart luchten en je veerkracht versterken
Strippenkaart: een serie van vier wandelcoachings

neem gerusts contact op met vragen

7 juli 2023

de invloed van stress

Er zijn maar twee zekerheden in het leven: dat je ooit sterft, en dat je moet leren omgaan met onzekerheden.

Dat las ik in het boek van ‘Jonathan Hoban’ over wandeltherapie. Net op het moment dat ik met mijn coach besproken had, dat ik juist onzekerheid, het-niet-weten, zo killing vind.

Lekker dan!

Het is natuurlijk een waarheid als een koe. We wéten niet wat er komt. En dat is vervelend in mijn leven, maar ongetwijfeld ook in dat van jou.

Want je wéét niet of je nog zwanger zult worden.
Je wéét niet of je ooit nog gelukkig zult zijn, en hoe.
Je wéét niet hoe het verder gaat.

In de tijd dat ik graag moeder wilde worden, frustreerde me dit enorm.

We stonden ingeschreven voor een adoptietraject en we kwamen in het ziekenhuis voor fertiliteitsbehandelingen. In beide trajecten voelde ik me vaak machteloos, omdat ik zo weinig controle kon uitoefenen. Zwanger worden kun je niet forceren. Maar een adoptie kun je net zo min versnellen. Je hebt met zo veel partijen en regels te maken. Ik ervoer veel tegenwerking en bureaucratie en wond me daar enorm over op. Dat hielp me vaak niet, maar sóms ook wel. Als je iets heel graag wil, doe je er alles voor. Daar een andere keer meer over.

In het ziekenhuistraject was mijn inbreng nog vele malen kleiner.
We hadden kansen om zwanger te worden, maar er werd geen oorzaak gevonden voor het uitblijven van een zwangerschap. Het maakte me onzeker. Ik dacht dat ik te gestrest was, en dat ik daardoor niet zwanger werd. Dat onze relatie niet ment-to-be was. Dat mijn lichaam niet in balans was. Noem het maar en ik dacht het. Nu achteraf denk ik: had dit invloed? Was het helpend? Nee, eigenlijk niet. Had ik dat toentertijd van iemand willen horen? Waarschijnlijk ook niet. Ik stond weinig open voor advies.

Nu loop ik in mijn coachingswandelingen met jonge vrouwen door het bos, die hetzelfde doormaken als ik toen.
Ze vragen me vertwijfeld of de stress hun zwangerschapskansen niet verkleint.

Ik geloof van niet.
In oorlogsgebieden en onder verschrikkelijke stress van mishandeling of verkrachting (sorry) worden mensen ook zwanger. Daar kunnen zenuwen over wel of niet moeder worden vast niet mee concurreren. Ik geloof dat je een paar dingen wél kunt doen in deze lastige periode in je leven:

Zoek uit wat er mogelijk is op medisch gebied.
Check of jij en je eventuele partner volledige en grondig zijn onderzocht. Ik bleek bijvoorbeeld een schildklierafwijking te hebben. Dat was niet handig voor een zwangerschap. Zo zijn er vastm meer dingen die je beter bijtijds gecheckt kunt hebben, maar die het ziekenhuis niet standaard doet. Anderzijds zal ik ook nooit weten of het de oorzaak is dat het bij ons nooit gelukt is om zwanger te worden.
Vertrouw (daarná :-)) op de artsen.
Zij hebben hiervoor geleerd en doen wat ze kunnen om jou te helpen zwanger te worden. De mogelijkheden in ziekenhuizen en klinieken zijn vele malen groter dan een jaar of tien – laat staan twintig of dertig – jaar geleden. Word je niet goed geholpen in het ziekenhuis? Wacht dan niet te lang, en verkas naar een ander ziekenhuis of een kliniek.
Zorg goed voor jezelf.
Doe dingen die je leuk vindt, neem rust, zoek mensen op die je graag ziet. Voel je niet verplicht om met ánderen af te spreken (dat zou helemaal nooit moeten, natuurlijk, maar nu helemáál niet). Zoek ook steun en deel je zorgen met iemand. Je hoeft dit niet alleen te doen.

Zelf zoek ik – bij wijze van zelfzorg – meer het avontuur op.
Gewoon om lol te hebben en even nergens aan te denken.

En wat ik ook doe, is anderen helpen die het moeilijk hebben.
Door te luisteren, samen te wandelen en stil te staan bij wat ze doormaken. Bij moeilijke én mooie dingen. Bij eenzaamheid en bij steun. Ik vang je op als je er doorheen zit, waardoor je weer verder kan. “Had ik maar iemand als jou gekend, toen ik probeerde zwanger te worden”, verzuchtte mijn vriendin J. laatst nog. “Ik gun iedereen een Moniek.”

Dat had ik zelf niet mooier kunnen zeggen 🙂

kennismaken?

Hoe overleef ik de wachtweken?

Alles is gebeurd. Je hebt op het goede moment gevreeën of er is een terugplaatsing geweest. Dan begint het Grote Wachten. Er is niks meer wat je kunt doen. Of wel?

Deze zeven tips helpen je om deze lastige periode goed door te komen.

Download gratis de zeven tips

Méér steun nodig? En liefst NU?
Kies hier wat je nodig hebt:

Wandelcoaching: vrijblijvende kennismaking met wandelcoaching
Hoop en Herstel: meteen je hart luchten en je veerkracht versterken
Strippenkaart: een serie van vier wandelcoachings

neem gerusts contact op met vragen

16 februari 2023

Veel vrouwen die bij mij komen voor coaching, zijn bang dat het raar is dat ze zo verdrietig zijn. Dat ze bang zijn. Dat ze lijden. Ze denken dat zij de enige zijn die hier op een verkeerde manier mee omgaan. Natuurlijk niet! Het is zo ingrijpend, en zo onzichtbaar. Anderen weten niet goed hoe ze hier mee om moeten gaan, en dus komt er nog meer op jouw schouders terecht.

Rollercoaster
Toen ik zelf in deze rollercoaster van emoties zat, vond ik het lastig om erover te praten. Eerst wilde ik het nog geheimhouden. Het was toch veel leuker om mensen straks te vertellen dat ik zwanger was? En hulp uit het ziekenhuis, dat was ook wel iets waar ik me een beetje voor schaamde. Totaal onterecht natuurlijk, maar zo voelde het toen wel. Het was in elk geval erg privé, en in de wachtkamer van het IVF-centrum zat ik vaak in mezelf gekeerd in een tijdschriftje te bladeren tot ik naar binnen mocht.

Dit is de realiteit:
Als je moeder wilt worden, komt alles in het teken te staan van een kindje krijgen. Je kunt het niet ‘een beetje’ willen. Echt niet. Het is een soort ‘oer-wens’ die mogelijk niet wordt vervuld, en dat is een ongelofelijk zwaar lot om te dragen. Om je heen zie je dikke buiken en je zet je schrap tegen de volgende zwangerschapsaankondiging of babyshower. Je vraagt je af wanneer het nu eindelijk een keer jóuw tijd is, en of het überhaupt wel gaat lukken. Je hebt er alles voor over, maar je invloed blijft beperkt. De onzekerheid is moordend.

De meeste vrouwen voelen zich eenzaam in hun verdriet.
De omgeving weet vaak niet hoe ze tot steun kunnen zijn. Dat komt er nog eens bovenop. En je ouders hebben ook verdriet om jou. Dat leggen ze soms onbedoeld bij jou terug.

[pas op, daar komt een open deur]

Ga naar buiten

Wandelen doet je goed, op vele fronten. Of je nu alleen gaat wandelen, of met de hond, je moeder, je partner of een vriendin. Het praat veel makkelijker, als je samen wandelt. Je hoeft elkaar niet continu aan te kijken, je komt los van je dagelijkse beslommeringen. Het geeft ruimte aan ideeën die misschien al langere tijd sluimerden. Je komt letterlijk en figuurlijk in beweging.

Vooral als je verdriet hebt, is het belangrijk om van de bank te komen.
Dat geldt ook voor jou, in deze lastige periode waarin je merkt dat zwanger worden niet vanzelfsprekend is. Het legt een behoorlijke druk op je leven, maand in maand uit, soms wel jaren achter elkaar. Het verdriet is onbehapbaar geworden, omdat je niet aan rouwen toe komt (je probeert immers ‘positief te blijven’?)

Power vrouwen
In mijn werk ontmoet ik zulke mooie en krachtige vrouwen, al zien ze dat vaak niet zo van zichzelf. De gesprekken zijn speciaal, we gaan meteen de diepte in.

Iedereen heeft verdriet.
De eerste wandeling houdt haast niemand het droog. Maar in de wandelingen die volgen, zie ik mijn coachees opbloeien, de kracht en levenslust komen naar boven.

Wandelen geeft je humeur een boost.
Buiten zijn geeft meteen een gevoel van vrijheid, van niks hoeven. En dat is éxtra fijn als je in een lastige fase van je leven zit, en wel een steuntje in de rug kunt gebruiken.

Blijf op de hoogte

schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang €25 korting op je eerste wandelcoaching

123 4

Locatie: de Kampina bij Boxtel

Tijd: 10.00 – 12:00

Kosten: €25

Op zaterdag 2 november ga ik met een groepje de natuur in om natuurmandala’s te maken. Ga je mee?

Je maakt je eigen mandala voor een persoon die je mist. Dit kan het kindje zijn dat je verloor tijdens je zwangerschap. Of het kindje dat nooit is gekomen. Misschien rouw je (ook) om het verlies van je vader, moeder, broer, zus, vriend of vriendin, die overleden is.

We lopen samen, maar het is je eigen proces, waarin je niets hoeft te delen. Je legt je eigen mandala, die daarna achterblijft in de natuur.

Een natuurmandala gaat uiteindelijk weer op in de natuur. Dat vind ik het mooie eraan. Het is vergankelijk, maar blijft ook deel uitmaken van het grotere geheel. Net als de mensen die we hebben moeten loslaten.

Wandelen door de natuur geeft je inzichten en brengt je op nieuwe ideeën.Maar bovenal is praten tijdens een wandeling in de natuur heel fijn. Je hart luchten tegen een ‘vreemde’, die zonder oordeel en zonder eigen belang naar je luister.

Kennismaken? Dat kan in een wandeling van een uur. Vrijblijvend en gratis. Klik hier

Praktische informatie over wandelcoaching vind je hier.

Papa was vroeg van zijn werk gekomen om nog even te kunnen schaatsen, maar zakte door het ijs. Pas een dag later werd hij teruggevonden door duikers van de brandweer.

Gerard Rouweler, 60 jaar.

Volledig knock-out ging ik. Het was mijn eerste ervaring met rouw. Het ergste wat ik me toen kon voorstellen, was gebeurd.

Dit heeft ertoe geleid dat ik ook beroepsmatig met rouw aan de slag ga. Voortaan is het niet meer: wandelcoach-Moniek, wandelcoach voor vrouwen met een onvervulde kinderwens, maar: Wandelcoach-Moniek: wandelen bij verlies.

“Moniek is echt mijn reddingsboei op moeilijke momenten”

Mijn eerste wandelsessie was, toen mijn vriend en ik al 15 maanden bezig waren om zwanger te worden. Ik was mentaal uitgeput van de emotionele achtbaan waar we al ruim een jaar in zaten. Iedere maand van hoop naar verdriet en teleurstelling.

Een van de waardevolste dingen die zij mij heeft geleerd, is de ‘cirkel van verlies’ en hoe je daarin geen stap kunt overslaan.

Worstel jij met een (nog) onvervulde kinderwens? Dan kan ik wandelcoaching met Moniek van harte aanraden. Ze is ervaringsdeskundige én heeft de juiste coachingstools om jou verder te helpen. Bovendien is ze een heel aardig en warm persoon. Ik ben heel blij dat zij op mijn pad is gekomen.”

Vicky

Hoe overleef ik de wachtweken?

Alles is gebeurd. Je hebt op het goede moment gevreeën of er is een terugplaatsing geweest. Dan begint het Grote Wachten. Er is niks meer wat je kunt doen. Of wel?

Deze zeven tips helpen je om deze lastige periode goed door te komen.

Méér steun nodig? En liefst NU? Kies hier wat je nodig hebt:

Wandelcoaching: vrijblijvende kennismaking met wandelcoaching

Hoop en Herstel: meteen je hart luchten en je veerkracht versterken

Strippenkaart: een serie van vier wandelcoachings

Er zijn maar twee zekerheden in het leven: dat je ooit sterft, en dat je moet leren omgaan met onzekerheden.

Dat las ik in het boek van ‘Jonathan Hoban’ over wandeltherapie. Net op het moment dat ik met mijn coach besproken had, dat ik juist onzekerheid, het-niet-weten, zo killing vind.

Lekker dan!

Het is natuurlijk een waarheid als een koe. We wéten niet wat er komt. En dat is vervelend in mijn leven, maar ongetwijfeld ook in dat van jou.

Want je wéét niet of je nog zwanger zult worden. Je wéét niet of je ooit nog gelukkig zult zijn, en hoe. Je wéét niet hoe het verder gaat.

In de tijd dat ik graag moeder wilde worden, frustreerde me dit enorm.

Nu loop ik in mijn coachingswandelingen met jonge vrouwen door het bos, die hetzelfde doormaken als ik toen. Ze vragen me vertwijfeld of de stress hun zwangerschapskansen niet verkleint.

Zorg goed voor jezelf. Doe dingen die je leuk vindt, neem rust, zoek mensen op die je graag ziet. Voel je niet verplicht om met ánderen af te spreken (dat zou helemaal nooit moeten, natuurlijk, maar nu helemáál niet). Zoek ook steun en deel je zorgen met iemand. Je hoeft dit niet alleen te doen.

Zelf zoek ik – bij wijze van zelfzorg – meer het avontuur op. Gewoon om lol te hebben en even nergens aan te denken.

Dat had ik zelf niet mooier kunnen zeggen 🙂

Hoe overleef ik de wachtweken?

Alles is gebeurd. Je hebt op het goede moment gevreeën of er is een terugplaatsing geweest. Dan begint het Grote Wachten. Er is niks meer wat je kunt doen. Of wel?

Deze zeven tips helpen je om deze lastige periode goed door te komen.

Méér steun nodig? En liefst NU? Kies hier wat je nodig hebt:

Wandelcoaching: vrijblijvende kennismaking met wandelcoaching

Hoop en Herstel: meteen je hart luchten en je veerkracht versterken

Strippenkaart: een serie van vier wandelcoachings

Ga naar buiten

Blijf op de hoogte

Recente berichten

Recente reacties

Archieven

Categorieën

Meta

Je maakt je eigen mandala voor een persoon die je mist.
Dit kan het kindje zijn dat je verloor tijdens je zwangerschap. Of het kindje dat nooit is gekomen. Misschien rouw je (ook) om het verlies van je vader, moeder, broer, zus, vriend of vriendin, die overleden is.

Een natuurmandala gaat uiteindelijk weer op in de natuur.
Dat vind ik het mooie eraan. Het is vergankelijk, maar blijft ook deel uitmaken van het grotere geheel. Net als de mensen die we hebben moeten loslaten.

Wandelen door de natuur geeft je inzichten en brengt je op nieuwe ideeën.
Maar bovenal is praten tijdens een wandeling in de natuur heel fijn. Je hart luchten tegen een ‘vreemde’, die zonder oordeel en zonder eigen belang naar je luister.

Dit heeft ertoe geleid dat ik ook beroepsmatig met rouw aan de slag ga.
Voortaan is het niet meer: wandelcoach-Moniek, wandelcoach voor vrouwen met een onvervulde kinderwens, maar: Wandelcoach-Moniek: wandelen bij verlies.

Mijn eerste wandelsessie was, toen mijn vriend en ik al 15 maanden bezig waren om zwanger te worden.
Ik was mentaal uitgeput van de emotionele achtbaan waar we al ruim een jaar in zaten. Iedere maand van hoop naar verdriet en teleurstelling.

Méér steun nodig? En liefst NU?
Kies hier wat je nodig hebt:

Want je wéét niet of je nog zwanger zult worden.
Je wéét niet of je ooit nog gelukkig zult zijn, en hoe.
Je wéét niet hoe het verder gaat.

Nu loop ik in mijn coachingswandelingen met jonge vrouwen door het bos, die hetzelfde doormaken als ik toen.
Ze vragen me vertwijfeld of de stress hun zwangerschapskansen niet verkleint.

Zorg goed voor jezelf.
Doe dingen die je leuk vindt, neem rust, zoek mensen op die je graag ziet. Voel je niet verplicht om met ánderen af te spreken (dat zou helemaal nooit moeten, natuurlijk, maar nu helemáál niet). Zoek ook steun en deel je zorgen met iemand. Je hoeft dit niet alleen te doen.

Zelf zoek ik – bij wijze van zelfzorg – meer het avontuur op.
Gewoon om lol te hebben en even nergens aan te denken.

Méér steun nodig? En liefst NU?
Kies hier wat je nodig hebt: